Zoeken en VINDEN

1. ZOEKEN

Mijn eerste idee was te beginnen met de vraag "Weet je wel wat je zoekt ?". Maar ik slik dit in. Iedereen zal wellicht hetzelfde zoeken : het blijkbaar ongrijpbare GELUK. Ongrijpbaar ? Nee, dit wil ik niet gezegd hebben. Het geluk ligt voor het grijpen, maar we kunnen of willen onze ogen en ons hart niet gebruiken om er voeling mee te krijgen. Zoeken doen we wel, maar niet op een efficiënte wijze. Hoe heb ikzelf gezocht ? Ik moest en zou gelukkig worden in dit leven, dit was méér dan een betrachting. Eigenaardig genoeg lukte mij dit niet. Ik had zowat alles gepland, hield mij min of meer aan mijn planning, probeerde onderweg menselijk te wezen tegenover anderen die mij dwarsboomden, wist mezelf een eerbaar gelovig mens. Ik had alles "goed" gedaan, maar belandde ver van mijn doel af. Resultaat : depressie, haat en woede, slachtoffer van alles, terwijl ik dus dacht dat ik me serieus had ingezet. Voor mij waren de anderen de schuldigen voor mijn deficit. Eigenlijk zat ikzelf met een enorm schuldgevoel. Hoe kon dit allemaal ? Een mooi doel hebben in je leven, "gelukkig worden" is één zaak. Hoe je dat doel bereikt is een andere. Het "hoe", de middelen dus, had ik zelf bepaald. Ik zou gelukkig worden op "mijn" manier. Ondertussen liet ik alle andere middelen, door mijn omgeving aangereikt, links liggen. De door mij gecreëerde middelen om mijn doel te bereiken waren dus belangrijker dan het doel zelf. Kwam daar nog bovenop dat ik onderweg nog een hele reeks andere doelen interessant begon te vinden en ik dacht dat ik alle tijd had om die efkes erbij te nemen en dat ik dan later mijn grote doel wel zou bereiken. Niks daarvan dus.

 2. VINDEN

Je kunt maar vinden wat je zoekt. Zoek je vertier, geld, macht, niets dus, dan vind je ook niets. Als je geluk moet bestaan uit geld en macht met alle opties erbij, dan vind je met wat mazzel geld en macht, maar geen geluk ! Het komt er op aan te beseffen wat nu eigenlijk waarde genoeg heeft om er je geluk aan vast te binden. Je geluk hangt ook af van de anderen om je heen : alléén gelukkig willen zijn tussen ongelukkigen is een illusie : geluk is samenhorigheid, bindt je aan de anderen. Om het geluk te vinden moet geluk je enig doel wezen, te bereiken met alle middelen die je aangereikt worden, of ze je bevallen of niet, ook met je eigen middelen en inzet : “arriveren waar je wil arriveren" is de leuze, zonder de weg te kennen of het voertuig, want het enig doel is arriveren dacht ik. Je hebt ook geen geboden of verboden nodig als je werkelijk doel "geluk" is : je zal niemand kwetsen juist omdat je doel "geluk" is, geluk dat juist ongrijpbaar is zonder de anderen. Wetten en geboden zijn voor dommeriken die niet weten wat ze willen en dertien doelen nastreven : natuurlijk moeten die ingetoomd worden met wetten want ze streven te veel doelen na met teveel eigen middelen die botsen met anderen. Een voorbeeld : een jonge gast houdt enorm van voetbal en wil later de beste voetballer van het land worden. Hij traint en traint, verzorgt zijn lichaam en groeit zo op. Twintig jaar oud : hij is de beste profvoetballer ooit. Dan begint de miserie : een paar schorsingen, een paar blessures, hijzelf is een boom van een vent en sjot er maar op los, bal of been zeg maar. Hij wordt enorm veel op het matje geroepen voor grove fouten en is meer geschorst dan dat hij kan spelen. Wat is er gebeurd ? Als jonge man was zijn doel "heel goed voetballen", eenmaal prof was zijn doel "zo vlug mogelijk geld binnenrijven". Dit veranderde zijn speelwijze, met agressiviteit kon hij méér scoren, van grotere waarde worden. Dus, hij moest met wetten en geboden aan banden gelegd worden ter bescherming van zijn tegenspelers. Was hij bij zijn ene doel gebleven, "de beste kunnen voetballen", dan speelde hij elke week en had er niemand schrik van hem en bleef hij een gevestigde waarde. Daarom zeg ik dat wetten en geboden voor dommeriken zijn die niet weten wat ze willen.

Waan en WERKELIJKHEID

1.WAAN

Waan is iets dat je voor werkelijkheid aanziet, maar dat er werkelijk niet  is. Gebeurt dat bij jou? Toch wel... Wij zien en horen, maar onze ogen zien niets, onze oren horen niets. Ik zie, ik hoor, neem ik aan, maar eigenlijk zie en hoor ik de interpretatie die mijn verstand selectief vastlegt van de dingen die het waarneemt of wil waarnemen, en dat is een systeem dat compleet onbetrouwbaar is. Ik geef een voorbeeld : in je collegetijd heb je Fred gekend, een onbetrouwbaar manneke dat kampioen was in het liegen en bedriegen en dat zelfs zijn beste vrienden verraadde bij de leraars. Je bent nu veertig jaar verder, en heel onverwachts zie je die Fred ergens op een avondmarkt met een vrouw staan praten aan een dranktentje. Wat zie je dan ?  Je ziet Fred, een heel onbetrouwbaar manneke dat je de hel in wenst omwille van het feit dat hij je vroeger verraden heeft, je stapt op hem af om toch eventjes heel beleefd tegen z'n kar te rijden.  Hij verdient niet beter die jojo, en z'n vrouw mag erbij staan. Wat is de werkelijkheid ? Fred is nu zestig jaar, gekend als een goeie betrouwbare chef in de zaak van z'n broer. Hij is vrijgezel gebleven en kwam naar de avondmarkt met z'n zus om wat inkopen te doen die hij liever niet alleen deed. Dat is een heel andere Fred dan deze die je zelf zag die avond. Scheelt er iets aan je ogen ? Nee, er scheelt niets aan je ogen en er mankeert niets aan je verstand. Alleen, je verstand beheerst je en maakt je blind voor de werkelijkheid. Dit blijkt duidelijk uit het voorbeeldje dat toch niet te ver gegrepen is denk ik. Op die manier geraak je zonder het te beseffen in een waan-wereld die volledig door je verstand is opgebouwd. Al heel vlug raak je blind voor de werkelijkheid, en denk je de touwtjes in handen te hebben, maar dan wel  binnen je eigen waan-wereld, en dat besef je niet eens.

2. WERKELIJKHEID

Wat was er mis aan de waarneming uit m'n voorbeeld ? Elke waarneming wordt geduid door je verstand. Je verstand denkt rechtlijnig, ‘ t is te zeggen, het denkt in één lijn vanuit het verleden naar de toekomst toe. De werkelijkheid ligt niet in het verleden of in de toekomst, maar wel in het "nu". Het verstand weet niets van het "nu", het heeft geen parameters om wat er "nu” is te verwerken naar zijn eigen voorkeur. Wat het "nu" vaststelt zal het verstand interpreteren  enkel rekening houdende met wetenschap uit het verleden. Om te rekenen moet het verstand getallen hebben, en het gaat die getallen zoeken in het verleden. De werkelijkheid die "nu" is kan je verstand niet gebruiken. Dit betekent dat elk oordeel, elke visie, geen rekening houdt met "de vrijheid om te veranderen" van de andere. En het betekent ook dat je blind wordt voor de werkelijkheid. Deze speelt zich enkel af in het "nu". Het "nu" is de tijdloze eeuwigheid die iedereen en alles vrijheid biedt, zonder verstandelijk geredeneer, zonder oordeel of afgunst. Ik raad je aan om je "gezond verstand" niet meer te gebruiken als je de werkelijkheid wenst onder ogen te zien.

Verstand en WIJSHEID

1. VERSTAND

Je wordt geboren met hersenen waarmee je steeds meer gaat denken. Je ontdekt dat moeder niet alleen een voedselbank is, maar dat ze mama is, dat papa er ook is en de lakens uitdeelt, dat je jonger bent dan je broer of zus, je ontdekt de wereld waarin je een plaatsje moet vinden. Je verstand gaat je beheersen want je hebt het nodig om te overleven tussen de anderen, en het gaat je steeds meer afscheiden van de anderen. Je wordt een weerbaar eenzaam persoon die zich moet verdedigen tegen de anderen, macht krijgen over de anderen, geprezen worden door de anderen, en als het moet zul je aanvallen om je doel te bereiken. Een toenadering tot een andere zal steeds ergens gevoed worden door de idee van "iets krijgen" of "iets voor mekaar krijgen". Zo werkt het verstand. Het splitst alles uiteen om te begrijpen hoe er voordeel uit te halen valt voor de persoon die je bent. Het klasseert andere personen en zaken om te begrijpen, om alles en iedereen te overstijgen. Het staat nooit stil, gunt je geen rust of tevredenheid. Het is zogezegd leergierig, maar in werkelijkheid gaat het z'n eigen weg, wordt het je meester, jij wordt slaaf zonder het te beseffen. Je kijkt op naar slimmere personen en probeert je onkunde te verbergen met allerlei handige trucs die je eigen worden. Je gaat je vereenzelvigen met je verstand, je wordt je verstand, maar dat is een pijnlijke illusie. Je wordt wat je helemaal niet bent en ziet de anderen ook enkel in de rol die ze zo goed spelen. Je wordt een speler in een spelletje stratego.

2. WIJSHEID

Wijsheid heeft niets met verstand te zien, toch niet met het gangbaar begrip "verstand". Wijsheid kun je verwerven, heeft niets met je fysieke groei of opvoeding in de maatschappij te maken. Ze kent geen wereldse normen, geen wetten of verboden. De wijsheid maakt één : laat je verbanden zien tussen jezelf en andere mensen, natuur, gevoelens enz... ze is altijd gericht op éénmaken en zal altijd "verschillen" duiden en laten verdwijnen. Ze laat je zien dat je geen persoon bent tussen andere personen, maar dat je mens bent in en met mensen. Ze laat je zien dat je niet je lichaam bent, dat je veel meer bent, dat je Geest bent, één bent met de Geest van de andere. Ze toont je dat verschillen, geschillen, aanval en verdediging, een zaak is van waanbeelden die mekaar niet begrijpen. Elk "persoon" is een waanbeeld, gevormd door het brein dat zich uniek opstelt in de veelheid van waarnemingen die het wil begrijpen in eigen voordeel. Je vrije keuze ligt hierin dat je kan kiezen wat je bent : je op het verstand gebaseerd persoontje (door jezelf gebouwd en gewild), of je Geest van wijsheid die je echte "ik" is. Begrijp toch dat "tijd" het denken (je verstand) is dat van geen ophouden weet, en dat je persoontje de denker is die met de tijd verdwijnt, zich er enorm tegen verzet, en de tijd opvult met angst en aanval. Wijsheid heeft niets met verstand te zien, dus ook niet met de tijd, ze is eeuwig, onveranderlijk, trouw. Ze wacht op je stoep om bij je binnen te komen. Ze is geen vragende partij, jij kunt ze binnenlaten of niet. Ik twijfel niet om de wijsheid te omarmen.

Blind en DOOF

Waarom hoor je God niet ? Waarom zegt Hij niets ? Waarom mag je Hem niet zien, waarom moest men het gezicht bedekken voor God in de bijbel ?

Zijn boodschap is in de wereld, onder vele vormen, waarom horen wij die boodschap niet ? Wij hebben onze radio stilgezet of van post veranderd. Maar de boodschap "is" aanwezig, niet in een of andere gestructureerde geloofsvorm, nee, in jezelf kun je ze horen. Word even stil, laat je verstand efkes buiten want het is een stoorzender. Vergeet gisteren en morgen. Kijk eerlijk naar binnen, helemaal alleen, en ik ben zeker dat je daar de fundamenten van geluk, goedheid, wijsheid en vrede zult vermoeden of "voelen". Ze vormen het Kind in je, dat nu jammer genoeg volledig ondergesneeuwd is door je ego, je zou kunnen spreken van "zwarte sneeuw : je bent een zwarte sneeuwman, zo denk je, zo voel je jezelf. Je voelt je een persoon tussen de anderen en je voelt je niet thuis. Ontdek het Kind in je. Het heeft geen leeftijd, en dit tijdloze zijn kun je voelen in jezelf, iets in je is niet verouderd, het perfecte, van binnen kun je nog lachen en huilen en voelen als toen je nog kind was. Enkel "grote mensen" mogen niet huilen en moeten lachen om de zwarte sneeuw rondom hen. Ik heb een afschuw voor verstand, of toch minstens een enorme argwaan. Ego en verstand gaan hand in hand, laten je horen, zien en voelen wat past voor het ego, voor je zo belangrijk persoontje, zo ben je voor de werkelijkheid blind, voor Gods boodschap doof. God horen of zien kan en moet, je bent zijn Kind. Maar je ego en verstand rekenen enkel op de zintuigen die aanval, verdediging en genot mogelijk maken, op het lichaam dus. Zo verzekert het ego zijn bestaan in je. Wees heel even niet je lichaam en laat je Geest vrij. Die betreft je ware "ik". Aanval en verdediging zullen overbodig blijken. En zo kan je de boodschap vermoeden die in je gegrift is, het Beeld van God.

Ziekte en GENEZING

1. ZIEKTE

Ik "heb" een lichaam, maar ik "ben" mijn lichaam niet. Mijn lichaam denkt niet, ik denk. Mijn lichaam heeft geen doel, ik heb een doel, ik heb er meerdere. Door de jaren heen ben ik meerdere overtuigingen aangeleerd, opgelegd en voorgekauwd geworden. Voor mij lijkt het erop alsof mijn verstand eigenlijk tweedehands is, anderen hebben ermee geprutst, er correcties(?) op aangebracht.

Ik ben ervan overtuigd dat ik moet sporten, er zo mooi en fris mogelijk moet uitzien, serieus veel moet werken om vooruit te komen in het leven, ik moet absoluut ontspannen tegen stress en daarvoor heb ik het beste materiaal nodig. Véél reizen, héél ver, chic dineren, héél duur enz...

Mijn lichaam weet daar niets van, ik weet dat en voor mij is dat waarheid, want ik ben ervan overtuigd dat het zo moet, het is dus allemaal "waar" voor mij. Als ik nu om me heen kijk op welke manier mensen sporten, werken, stress oplopen om de poen, de idiootste lichaamsverzorging of liever lichaamsroofbouw wensen, dan is het voor mij wel héél duidelijk dat het lichaam meer dan een stootje te verduren heeft, terwijl het zichzelf niets tot doel stelt, niet denkt.

Langzaam aan of heel ineens wordt het lichaam onmachtig, ziek, moe getergd door mijn geredeneer en mijn eisen, het gaat er onderuit. Waarom moet mij dat overkomen..? Waarom niet?  Ik kan beter even alles op een rijtje zetten, speuren naar waarheid en onwaarheid in mijn overtuigingen en als ik eruit kom kan ik dan beter ook op een andere manier gaan leven. Ik denk dat ik verder ga springen op die manier. En da's ook sporten nietwaar ?

2.GENEZING

Wat is er ziek en waar is genezing te vinden ? Er is een oud gezegde "een gezonde geest in een gezond lichaam", maar dat klopt niet helemaal. Eigenlijk moet het zijn "een gezonde geest met een gezond lichaam. In de eerste uitdrukking lijken geest en lichaam in mekaars verlengde te liggen, en dat is niet zo : de geest is van een ander niveau dan het lichaam, staat erboven. Als je geest ziek is, heb je daar eerst weinig of geen last van tenzij anderen daar niet mee kunnen leven, maar in jezelf zul je dat niet direct gaan merken. Als je lichaam ziek is, zul je de eerste zijn die er last van heeft en voor wie de ziekte werkelijk waar is. Je lichaam wordt ziek als je geest ziek is. Je Geest wordt ziek doordat je verschillende overtuigingen voor waar aanneemt omdat die je juist helpen te overleven in de maatschappij of in de wereld waarin je wil leven : je ego-gerichte wereld. Je vindt dat je verplicht bent je te engageren in sociale, politieke, gelovige, ontspannende, arbeidsintensieve organisaties, teveel om op te noemen. Je loopt stress, ontgoochelingen, blauwtjes op en dit ten koste van je lichaam dat daar helemaal geen weet van heeft. Genezen doe je in de eerste plaats door niet meer je ego te volgen. Vergeet die prachtige kans om meer te hebben, om te winnen, om beter te zijn dan de andere... Spaar je lichaam door gezond te denken : wat is geld en macht over de andere je waard ? Ikzelf heb niets, maar ik ben tevreden en rustig, zeg maar gelukkig. Ik "moet" morgen niets doen of bereiken, enkel tevreden blijven en dat is wat ik wil. Zoek "wat je echt bent", vergeet "wie je bent". Je zult je beter voelen, je lichaam ook. Onderzoek je band met God en met je Geest, Hij zal je tonen "wat" je bent, hoe machtig en wijs je echt bent. Je ego zal verdwijnen, alsook alle soorten pijn die je tot op heden gekend hebt. Je moet het eens proberen, je hebt er alles bij te winnen.

Zonde en FOUT

1.ZONDE

"Zonde " is een kwaadaardig begrip. Waarom ? Als je ervan overtuigd bent dat je gezondigd hebt tegenover God en de mens, dan kun je dit jezelf niet vergeven en er hangt een prijskaartje aan : de hel. Zo werd het mij althans geleerd. Je kunt misschien iets weer goedmaken, maar de "zonde" blijft aan je hart kleven. Je bent machteloos. Het goedmaken of zelfs ongedaan maken van de zondige daad wist de schuld van de zonde niet weg. Je moet die zonde belijden aan iemand anders die daarvoor gewijd is, je moet de absolutie ontvangen en een soort straf ondergaan : dan ben je ervan af ! Nee, toch niet, er blijft altijd wel een schuldgevoel achter, een vraag in je binnenste of nu wel alles vergeven is. Toch een rare situatie : je doet iets verkeerd tegenover God en de mens, je beseft dat ten volle, je neemt de schuld op u, je probeert het weer goed te maken,maar iemand anders, een mens als u, moet alles van naald tot draadje weten wat u mispeuterd hebt vooraleer hij u dat wil vergeven tegenover God. Eigenlijk sta je helemaal buiten het verhaal tussen u en God. Iemand anders kruipt in uw plaats en in die van God en hij heeft daar niet de macht of het recht toe. Van zodra je het begrip "zonde" als werkelijk bestaande aanneemt, verbreek je je band met God. Je gelooft dan in de macht van een mens, die eigenlijk geen macht over u heeft. God heeft macht, Hij is liefde, waarheid en barmhartigheid, Hij vraagt helemaal geen uitleg, enkel je eerlijkheid in je manier van leven. Het begrip "zonde" is het wapen van de antichrist, het geeft hem macht over u, en maakt u ziek, erg ziek, ongeneeslijk ziek. Christus genas en vergaf, zonder uitleg, en herinnerde ons het eeuwig leven, dat we vergeten hebben.

2. FOUT

Het begrip "fout" is een goedaardig begrip. Waarom ? Als je bemerkt dat je een fout hebt gemaakt kun je die zelf herstellen of bereid zijn op te draaien voor de toepasselijke gevolgen. Je hebt de situatie in handen en je kent je verantwoordelijkheid tegenover de mens en God. Je kan deze verantwoordelijkheid ontlopen, je bent vrij, maar daar zul je niet gelukkig van worden, en dat weet je. Je beslist zelf of je de band met God of met de andere mens wil breken of behouden. Als je beslist de band met God of mens te behouden, en daarnaar verantwoord handelt na een fout, dan blijf je met geen angst of schuld zitten, en komt er geen derde schijnheilige aan te pas. Een fout is te corrigeren door jezelf. Eigenlijk heb ik maar één fout gemaakt : ik heb geloofd in mijn ego, ik ben mijn ego geworden, en dit ego heeft erge zaken gedaan. Ik kan die fout weer goedmaken : mijn ego opzij schuiven, mij herinneren wat ik ben, het Kind van God, Zijn Geliefde. Wat mijn droom, mijn ego misdaan heeft tegenover andere ego's in de tijd, ziet God niet. God kent geen tijd. Ik lijd door mijn fouten in de tijd, buiten God die geen tijd kent. Wat verkeerd was in de tijd komt door de fout die ik maakte : ik dacht mijn ego te zijn, degene die ik wilde zijn, een eigen persoon los van de anderen, een tegenstander van de anderen. Die ene fout kan ik goedmaken, zelf corrigeren.